Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Duo Reges: constructio interrete. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate.

Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Sed quod proximum fuit non vidit. Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata;

Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.

Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. At enim iam dicitis virtutem non posse constitui, si ea, quae extra virtutem sint, ad beate vivendum pertineant. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Gerendus est mos, modo recte sentiat. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Qui est in parvis malis. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Restinguet citius, si ardentem acceperit. His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Non perfecti autem homines et tamen ingeniis excellentibus praediti excitantur saepe gloria, quae habet speciem honestatis et similitudinem. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.

Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.

Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere.

Pauca mutat vel plura sane; Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus.

Et non ex maxima parte de tota iudicabis?

Quid enim possumus hoc agere divinius? Tum ille: Ain tandem? Ego vero isti, inquam, permitto. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.

Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?